Szlak Kanału Elbląskiego (inna nazwa Kanał Ostródzko-Elbląski)

Kanał Ostródzko-Elbląski ma swoją dość długą historię i niebywałe znaczenie dla rozwoju terenów, po których przebiega.  Trasa głównego szlaku, w ujęciu drogowym to 278 km, ale prawdziwy szlak to system kanałów o długości 84,2 km, łączących duże jeziora i ważne miejscowości portowe. Został zaprojektowany i zrealizowany zgodnie z zamysłem pruskiego króla – Fryderyka Wilhelma II – aby połączyć Prusy Wschodnie z Bałtykiem, z wykorzystaniem takich ważnych ośrodków handlowych jak Elbląg oraz Gdańsk. Zrealizowano go w latach 1844-1860 na podstawie projektu Georga Jacoba Steenke, który był jednocześnie osobą odpowiedzialną za jego wybudowanie. Tak się akurat złożyło, że w tym roku, tj. 2016, przypadła 215 rocznica urodzin projektanta i realizatora kanału. Niezwykłym  osiągnięciem z zakresu opracowań technicznych było rozwiązanie stworzone dla stałego pokonywania 99 metrowej różnicy poziomów na 10 kilometrowej trasie, pomiędzy jeziorami – Drużno i Pniewskie.  Utrudnienia wynikające z poważnych (i dla innych nie do pokonania) przeszkód terenowych realizacja inwestycji budowy kanału nie byłaby zbyt kosztowna, a przez poważne utrudnienia kosztował podobno 77 ton złota, co dla porównania dało koszt o 10% wyższy od poniesionego na budowę Wieży Eiffla. Jednakże znaczenie gospodarcze przedsięwzięcia, jakim była budowa kanału,  było tego warte. Jego znaczenie dla rozwoju Iławy, Ostródy, jak i przyległych  terenów wchodzących w tym czasie w skład Prus Wschodnich Prus Wschodnich, było bezcenne. Na dzień dzisiejszy kanał ma już w zasadzie rolę wyłącznie turystyczną i ogromne znaczenie historyczne. Co do tej pierwszej, organizowane są od lat systematyczne rejsy pomiędzy Ostródą i Elblągiem oraz Elblągiem i Ostródą. Kilka lat wstecz rozpoczął się remont kanału i trasa rejsów została ograniczona do Miłomłyna. W drodze rozporządzenia Prezydenta RP w roku 2011 fragment Kanału Elbląskiego, znanego równolegle jako Kanał Elbląsko-Ostródzki uznano pomnikiem historii. Na liście zabytków, na której się znalazł, są najwybitniejsze osiągnięcia z dziedziny kultury i techniki, mające charakter obiektów nieruchomych, uznanych za szczególnie ważne dla dziejów kraju.  Nazwa kanału od 1844 do 1959 roku ulegała wielu zmianom. W  zapisach znaleziono go pod dwudziestoma różnymi z tym, że większość pochodzi z języka niemieckiego, co jest zrozumiałe z historycznego punktu widzenia. Po polsku najbardziej przyjęły się nazwy z 1949 roku – Kanał Ostródzko-Elbląski albo Kanał Elbląski.  Dla szlaku drogowego przyjęto najkrótszą nazwę. Trasa szlaku drogowego biegnie inaczej niz samego kanału, bo po pętli: Ostróda, Miłomłyn, Boreczno, Tynwałd, Iława, Szymbark, Kisielice, Susz, Zalewo, Drulity,  Jelonki, Raczki Elbląskie, Elbląg, Pasłęk, Małdyty, Morąg, Miłomłyn, Ostróda.